Wtórne zjawiska krasowe

Wtórne zjawiska krasowe to proces, w którym dochodzi do wytrącenia węglanu wapnia i jego krystalizacji z nasyconej wody opadowej, efektem czego są różne jaskiniowe formy naciekowe. Do procesów tych dochodzi w historii tworzenia się jaskini gdy zjawiska krasowe pierwotne prawie zanikną. Wtedy woda w jaskini występuje w formie bardzo małych przepływów zasilanych laminarnymi przeciekami ze ścian i stropu korytarza jaskini.

Nasycona woda opadowa kwaśnym węglanem wapnia przenikając przez skały znajduje ujście w korytarzu jaskiniowym w postaci kropel odrywających się od powierzchni skały i spadających lub ściekających w dół pod własnym ciężarem. W wyniku zmiany ciśnienia i temperatury na powierzchni laminarnego wypływu następuje uwolnienie z wody CO2 oraz wytrącenie części węglanu wapnia. Wytrącony węglan wapnia na powierzchni wycieku lub w miejscu spadku kropli krystalizuje w kalcyt . Przy bardziej złożonym i rzadkim podsiąkaniu wody węglan wapnia krystalizuje jako aragonit.

Powstawanie szaty naciekowej jest, więc procesem odwrotnym do rozpuszczania skał węglanowych przez wodę. Kiedy nacieki narastają na stropie w postaci form wiszących wtedy nazywamy je stalaktytami. Formy stojące na dnie korytarza jaskini to stalagmity. Proces narastania  nacieków może być szybki, lub bardzo powolny i jest związany przede wszystkim z klimatem albo wystąpieniem szczególnych sprzyjających warunków. Niekiedy 1 cm stalaktytu przyrasta w ciągu kilku lat, a czasem w przeciągu kilkunastu tysięcy lat.